Beach style

Σίγουρα κάθε γυναίκα θέλει να είναι όμορφη και κομψή στην παραλία και εγώ για αυτό σας προτείνω ένα ολοκληρομένο στυλ για παραλία!

Ξεκινώντας με το cover look για το μαγιό! Ένα άσπρο κεντιτό ελαφρή 

cover για το μαγιό που εννοείτε πως είναι μάυρο και με χρυσές φλιφλο havainas 

Το κεντιτό μαύρο μαγιό μας με την συνδιασμένη τσάντα της θάλασσας φυσικά σε χρωματισμούς καφέ/μπεση με μάυρο!

Και τέλος για προστασία του προσώπυ μας χρησιμοποιούμαι πάντοτε καπέλλο για προστασία!! Το αγαπημένο μου λατρεμμένο καπελλακι όπου μπορείτε να το βρείτε από το κατάστημα Ermarolla σε Λευκωσία και Λεμεσό!! 

Καλές βουτιές φίλες μου!! 😀✌🏻️

Summer trend

Summer trend

Το καλοκαίρι είναι εδώ ο κόσμος διασκεδάζει , γλεντά , ντύνεται ωραία και φεύγει από το σπίτι.

Όπου κοιτάξω υπάρχουν παντού αυτά τα υπέροχα βραχιολακιά , είναι μαγικά τα έχω ερωτευτεί για αυτό και τα έχω φτιάξει και τα έχω  ποστάρει στην προσωπική μου σελίδα με τα κοσμήματα που φτιάχνω στο Facebook.

Μπορείτε να τα βρείτε στο : https://www.facebook.com/pages/Thestyle-Shop/1581584862056149

Συνεντεύξη - Χριστιάνα Αριστοτέλους

Το να ψάχνει κανείς στον υπολογιστή του ανακαλύπτει αρκετά πράγματα.  Καθώς έψαχνα λοιπόν βρήκα μια συνέντευξη που είχα κάνει όταν ήμουνα ακόμα στο δεύτερο έτος των σπουδών μου , δηλαδή πριν από δύο χρόνια αφού έχω πάρει πλέον επίσημα το πτυχίο μου ως δημοσιογράφος.

Αυτή η συνέντευξη ανήκει στην Χριστιάνα Αριστοτέλους και είπα αφού την βρήκα να την μοιραστώ μαζί σας!!

Η Χριστιάνα Αριστοτέλους όνομα με μεγάλη ιστορία, Μις Κύπρος στα καλλιστεία 2001, δημοσιογράφος για λίγο στο «Καλημέρα» και αμέσως μετά στην ομάδα παρουσίασης στον «Όμορφο κόσμο το πρωί», στην Ελλάδα, και εδώ και τέσσερα χρόνια με δική της εκπομπής το «Για Σένα» στο κυπριακό σταθμό του Μέγα αλλά και με καθημερινή,  πρωινή ραδιοφωνική εκπομπή στις 10:00 εως της 13:00 το μεσημέρι την απολαμβάνουμε και την ακούμε στον ραδιοσταθμό του Super Fm στους 104,8 μας μιλάει για τα επαγγελματικά της αλλά και για την ζωή της.

Πάντοτε ονειρευόσουν να γίνεις μια καταξιωμένη παρουσιάστρια τώρα που το

έχεις καταφέρει αυτό και με επιτυχία μάλιστα πως νιώθεις;

Το με επιτυχία είναι πάντα σχετικό δεν μπορείς να νιώθεις πότε ότι το έχεις καταφέρει με επιτυχία εγώ αυτό που νιώθω είναι ότι προσπαθώ πάντα για το καλύτερο και σίγουρα αυτό που ζω ήταν πάντα το όνειρο μου όποτε δεν μπορώ να νιώθω οτιδήποτε άλλο εκτός από ευτυχία και νιώθω και ευλογιά που κατάφερα να κάνω αυτό που θέλω. Υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που παλεύουν για αυτό το οποίο θέλουν και μπορεί δυστυχώς να μην φτάσουν το στόχο τους.  Εγώ νιώθω ευλογημένη από το θεό και φυσικά πολύ χαρούμενη για όλη την αγάπη του κόσμου.

Νιώθεις να υπάρχει αντιζηλία στο χώρο εργασίας σου από τους συναδέλφους σου ή ακόμη και από τον απλό κόσμο;

Υπάρχει μεγάλος ανταγωνισμός στο χώρο μας και στη δουλεία μας είναι πολύ ανταγωνιστικό επάγγελμα και από τη φύση του, δηλαδή καθημερινά κοιτάζεις τα νούμερα τηλεθέασης και βλέπεις πως ήταν οι άλλοι που ήταν στην απέναντι δηλαδή, θέλοντας και μη μπαίνεις σε ένα παιχνίδι ανταγωνισμού.  Εννοείται πως όλοι οι άνθρωποι που εργαζόμαστε μπροστά και πίσω από τις κάμερες δεν έχουμε να χωρίσουμε τίποτα άλλα υπάρχουν και άνθρωποι οι οποίοι το παίρνουν προσωπικά άλλα προσωπικά δεν ανήκω σε αυτή την κατηγορία.

Ένιωσες ποτέ άσχημα με δημοσιεύματα που τυχόν να δημοσιεύτηκαν από τον τύπο;

Ναι φυσικά, στην αρχή πληγώνεσαι, στενοχωριέσαι, κλαις αλλά στη συνέχεια συνηθίζεις.  Είναι κάτι δυστυχώς που είναι μέρος αυτού του επαγγέλματος, δεν μπορείς να το βγάλεις έξω είτε θέλεις είτε δεν θέλεις όποτε αναγκάζεσαι κάποια στιγμή να προσαρμοστείς στα δεδομένα ότι θα διαβάζεις πράγματα τα οποία δεν ισχύουν.  Θα διαβάζεις πράγματα τα οποία δεν θα ισχύουν, όπως σου είπα και πριν πληγώθηκα, στεναχωρήθηκα, έκλαψα αλλά στη συνέχεια προσαρμόζεσαι στο να μην σε αγγίζει και νομίζω πως έφτασα σε αυτό το σημείο να μην με αγγίζει εύκολα κάτι.

Αν είχες να επιλέξεις μεταξύ καριέρας και οικογένειας τι θα διάλεγες;

Νομίζω όταν θέλεις κάτι πραγματικά μπορείς να τα συνδυάσεις και τα δύο βάζοντας όμως κάποιες προτεραιότητες.  Πολύ δύσκολα συνδυάζεις  καριέρα και οικογένεια αλλά θεωρώ όταν ξέρεις πιο από τα δύο είναι η προτεραιότητα θα τα καταφέρεις.

Σε ενδιαφέρει το τι ιδέα έχει ο κόσμος για σένα;

Σίγουρα, αν πω ότι δεν με ενδιαφέρει θα είναι μεγάλο ψέμα. Δεν γίνεται να κάνεις μια εκπομπή να έχεις καθημερινή επικοινωνία με το κόσμα και να λες δεν με ενδιαφέρει τι γνώμη έχουν για μένα, δεν υπάρχει άνθρωπος που δεν θέλει να τον αγαπά ο κόσμος.

Ένιωσες ποτέ να έχεις ψωνιστεί;

Όχι καθόλου, νομίζω σε αυτό ευθύνεται η οικογένεια μου.  Ξέρεις όταν μεγαλώνεις σε ένα περιβάλλον που σε κρατά καλά ισορροπημένο και σου λέει πάντα τα σωστά και τα λάθη σου σε κάνει να είσαι πολύ προσγειωμένος και συνειδητοποιημένος άνθρωπος.

 Δεν σε φοβίζει που η μια εκπομπή κλίνει μετά την άλλη και μπορεί να συμβεί και το ίδιο σε εσένα όπως σε όλους μας;

Το σίγουρο είναι ότι με στεναχωρεί αφάνταστα γιατί μπορεί να μην έχει κοπεί η δική μας εκπομπή αλλά το να βλέπεις συναδέλφους και γενικά τον κόσμο σε οποιαδήποτε δουλειά να μένει άνεργος και να μην έχουν να φροντίσουν την οικογένεια τους, τα παιδιά τους είναι θλιβερό. Βέβαια είναι κάτι το ανησυχητικό αλλά είμαι άνθρωπος ο οποίος αγχώνετε όταν έρθει κάτι και όχι από πριν.  

Νιώθεις πως η ζωή σου είναι ολοκληρωμένη αυτή τη στιγμή που μιλάμε;

Μμμμμμ, επειδή όλοι άνθρωποι λένε πως η ζωή του ανθρώπου ολοκληρώνεται όταν έρθει ένα παιδί, αν πω ότι είμαι ολοκληρωμένη σημαίνει δεν έχω άλλα πράγματα να κάνω ή άλλες εμπειρίες να ζήσω.  Όποτε δεν νιώθω ότι έχω μια ολοκληρωμένη ζωή.

Πότε ήταν η τελευταία φορά που είχες κλάψει;

Προχθές, το κλάμα το έχω εύκολο όπως έχω και το γέλιο, είμαι άνθρωπος των συναισθημάτων, όσο εύκολα μπορεί να γελάσω τόσο εύκολα μπορεί και να κλάψω.

Αισθάνθηκες ποτέ πως έχεις προδοθεί από φίλους σου;

Στο πολύ μακρινό ναι, νομίζω πως στη ζωή κάθε ανθρώπου είναι φυσιολογικό.  Θεωρώ πως στη ζωή του ο άνθρωπος αν δεν κλάψει, αν δεν απογοητευτείς, αν δεν χτυπήσεις, θεωρώ ότι δεν έχει ζήσει κάποια πράγματα

Πως καταφέρνεις να είσαι τόσο κομψή και τόσο όμορφη;

Νομίζω δεν είμαι κομψή και σε ευχαριστώ πάρα πολύ, γενικά φοράω ότι βρίσκω μπροστά μου.  Το μόνο που κάνω είναι ότι χρησιμοποιώ πολλά λάδια για το πρόσωπο μου και φροντίζω κάθε βράδυ να ξεβάφομαι.

Ποια θα μπορούσες να πεις πως ήταν η μεγαλύτερη αλλαγή που έκανες στη ζωή σου μέχρι σήμερα;

Έλεγα ότι δεν θα γίνω ποτέ ξανθή και έγινα ( γελάει). Πέρα από την πλάκα έμαθα να λέω όχι και αυτό είναι η πιο μεγάλη αλλαγή μετά από πολλά έμαθα να λέω όχι.

Ποια θα μπορούσες να πεις πως ήταν η πιο ωραία στιγμή της ζωής σου;
Η γέννηση των μωρών της αδελφής μου ήμουν μαζί της μέσα στο χειρουργείο  όταν γεννήθηκε ο βαφτιστικός μου.  Ήταν απίστευτη σημαντική στιγμή για μένα αυτό. 

"..Ήθελα να χτυπάω το κεφάλι μου στον τοίχο.."

Η ιστορία ένος κρατούμενου ανθρώπου

Μας λέει όσα πέρασε μέσα από τα κάγκελα..

Εκείνη την μέρα είχα μια πάρα πολύ ωραία μέρα αφού ήταν Δευτέρα του κατακλυσμού και ως γνήσιος κύπριος είχα πάει με δύο φίλους μου στο πανηγύρι στην Λάρνακα. Αποφασίσαμε να μείνουμε μέχρι αργά μέχρι που επιστρέφαμε στο χωριό μας.  Όλα κυλούσαν ομαλά , αφήσαμε τον ένα τον παρέα στο σπίτι του και συνεχίσαμε την διαδρομή για να πάμε και εμείς στα σπίτια μας , 10 λεπτά πριν φτάσουμε να πάμε στο σπίτι, ένα περιπολικό της αστυνομίας μας ανέκοψε τον δρόμο και μας είπαν πως θα γινόταν εξακρίβωση στοιχείων όμως κανένας από τους δύο μας δεν είχε ταυτότητα μαζί του.

Έτσι μας είπαν πως θα μας πάνε στο τμήμα για εξακρίβωση στοιχείων όπου τελικά μέσα από ψευδή τους κατάθεση μας ενέπλεξαν σε μια ψευδή ιστορία και μας ανακοίνωσαν πως θα μείνουμε το βράδυ στο σταθμό.  Αντικρίζοντας την πόρτα του κελιού όπου θα διέμενα το βράδυ και έχοντας υπόψη μου ότι το πρωί θα έφευγα για να πάω στο σπίτι μου δεν ένιωσα κάποιο συναίσθημα γιατί ήξερα πως το πρωί θα έφευγα όπως μου είχαν πει.

Ξυπνώντας λοιπόν το πρωί μας ανακοίνωσαν πως θα παραμείνουμε για αρκετές μέρες στα κρατητήρια.  Τότε άρχισα να νιώθω διαφορετικά , να αισθάνομαι διαφορετικά , ήταν κάτι το πρωτόγνωρο για μένα και ειδικά το ότι θα το περνούσα αυτό χωρίς κανένα λόγω αλλά γιατί κάποιοι ήθελαν να παίξουν μαζί μας και  με την ψυχολογία μας και όπου έγινε.  Δεν μπορούσα να κοιμηθώ, δεν κοιμόμουνα γιατί δεν ήξερα τι ώρα είναι ήταν δώδεκα το βράδυ και επειδή δεν έβλεπα το φως γιατί ήμουν μόνος μέσα σε τέσσερις τοίχους χωρίς να μπορώ να δω το φως του ήλιου νόμιζα πως ήταν έξι το πρωί.

Πάθαινα κρίσης πανικού μόνος σε ένα δωμάτιο και πήγαινα στη πόρτα του κελιού και ούρλιαζα βρίζοντας τους αστυνομικούς αφού η σύλληψη μου δεν έστεκε, ήθελα να φύγω να πάω στο σπίτι μου να κάνω μπάνιο αλλά δεν μπορούσα να φύγω ήμουν κλεισμένος μέσα σε τέσσερις τοίχους ,χωρίς να ξέρω τι κάνουν τα δικά μου άτομα , που είναι , πως παίρνουν.  Ένιωθα πως με πλάκωναν οι τέσσερις τοίχοι χωρίς να μπορώ να αποδράσω  , χωρίς να μπορώ να αντιδράσω .  Για οκτώ μέρες που ήμουν στα κρατητήρια ένιωθα σαν να ήταν ένας μήνας και περισσότερος , δεν περνούσαν οι μέρες , οι ώρες , ούτε καν τα λεπτά, οι μόνες στιγμές που κυλούσαν σαν νερό ήταν οι στιγμές όπου τα δικά μου άτομα έρχονταν να με επισκεφθούν και λες και οι δείκτες του ρολογιού να περνούσαν με ιλιγγιώδη ταχύτητα , δεν φτάναμε να πούμε ένα «γεια» και ο χρόνος στο δευτερόλεπτο έληγε και αμέσως μετά με έπαιρναν πίσω στο κελί μου.

Υπήρξαν στιγμές που ήθελαν να σπάσω το κεφάλι μου στο τοίχο ήθελαν να φύγω, προσπαθούσα να σκεφτώ το πώς δεν είμαι εκεί μέσα αλλά είμαι στο καναπέ στο σπίτι μου πίνοντας το φραπέ μου και βλέποντας τηλεόραση ήθελα με κάποιο τρόπο να ξεφύγω από την πραγματικότητα και να πάω σε μια εικονική πραγματικότητα που ο νους μου χρειαζόταν. Δεν έβλεπα καθόλου το φως του ηλίου αφού οι αστυνομικοί δεν μας επέτρεπαν να βγούμε έστω και για λίγα λεπτά στο προαύλιο του σταθμού ,μας είχαν κλειδωμένους στο κελί εικοσιτέσσερις ώρες το εικοσιτετράωρο .

Ήταν μια φρικτή εμπειρία που δεν θέλω να ξαναζήσω πότε στη ζωή μου.

Επιτέλους είχε φτάσει η μέρα της αποφυλάκισης μου και έκλεισα πίσω μου την πόρτα του σταθμού με το φώς του ήλιου να μου χτυπάει στα μάτια λες και ήταν η πρώτη φορά στη ζωή μου που έβγαινα έξω και αντίκριζα το έντονο φως του ήλιου.  Πήρα το κλειδιά του αυτοκίνητου μου και πήγα στο πρώτο περίπτερο που βρήκα και πήρα ένα καφέ και ένα κουτί τσιγάρα και πήγα στο σπίτι να κάνω μπάνιο.  Ένιωθα και πάλι ελεύθερος και πως έχω πάλι πίσω τη ζωή που μου ανήκει χωρίς να με περιορίζει κάποιος με το πότε θα βγω από κάπου και το πότε θα μιλήσω στα δικά μου άτομα και θα μπορώ να κάνω ότι θέλω χωρίς περιορισμούς.