Αναδρομή στην ιστορία της μόδας!

Δεκαετία του ‘20.

Η μόδα στον κόσμο εμφανίστηκε μετά τη λήξη του Α παγκοσμίου πολέμου.  Οι γυναίκες τότε όρχησαν να έχουν δικαιώματα.  Οι γυναίκες άρχισαν να  καπνίζουν, αποκτούν σεξουαλική ελευθερία και πλέον μπορούν να ψηφίσουν.  Η περίοδος εκείνη ονομάστηκε flappergirls. Την δεκαετία του 20’ καταργείτε ο κορσές, τα ρούχα αποκτούν πλέον τη μόδα της φαρδιάς γραμμής και για πρώτη φορά αποκαλύπτονται τα πόδια. Γίνονται αποδεκτά τα πλεκτά μαγιό για την παραλία. Στην συνέχεια έχουμε την εμφάνιση  του Chanel No 5 το 1921. Το 1925 το μάκρος τον ρούχων ανεβαίνει μέχρι και το γόνατο. 

Η μόδα δεν υπήρχε μόνο στις γυναίκες αλλά και στους άντρες.  Η καθημερινή ενδυμασία των ανδρών ήταν κυρίως σοβαρή ή αθλητική. Το σακάκι ήταν ιδιαίτερα σοβαρό, και με ψηλή μέση, τα παντελόνια στένευαν  προς τα κάτω. Το βράδυ ο άντρας έπρεπε να φοράει γιλέκο και το πρωί πουλόβερ.

Δεκαετία του ‘30.

Η γυναικεία ενδυμασία άρχισε να γίνεται πιο θηλυκή και λαμπερή ενδυμασία για το πρωί και για το βράδυ. Οι γυναίκες ήταν πιο παραγωγικές και πολυάσχολες, με αποτέλεσμα η εμφάνιση τους να είναι πιο πρακτική και απλή. Το βράδυ οι εμφανίσεις τους έγιναν πιο λαμπερές.  Την δεκαετία του ’30 εμφανίστηκαν νέα υφάσματα για τα βραδινά φορέματα. H στενή γραμμή ήταν εκείνη που επικράτησε στις ζακέτες και στα παλτό.
Η ανδρική ενδυμασία δεν είχε αλλάξει παρέμενε συντηρητική και η καθημερινή ενδυμασία έγινε πιο αθλητική.



Δεκαετία του ’40.

Κατά το Β παγκόσμιο πόλεμο δεν υπήρξε ανάπτυξη της μόδας λόγω των συνθηκών που επικρατούσαν. Ήταν πολύ δύσκολο να ανεβρεθούν υφάσματα για να δημιουργηθούν νέα ρούχα. Ο κόσμος αναγκάστηκε να ανταλλάσει υφάσματα από εκείνα που τους ξέμεναν έτσι ώστε να μπορούν να έχουν έστω  και ένα κομμάτι ρούχο να φορέσουν. Οι στρατιωτική ενδυμασία για τους άντρες, καθιερώθηκε και στις κοινωνικές εμφανίσεις. Η γυναικεία ενδυμασία ήταν απλή και λειτουργική σε διακριτικά χρώματα. Κατά τη διάρκεια του πολέμου την εμφάνιση του κάνει ο Christian Dior και χαρακτηρίστηκε «Βασιλιάς της μόδας». Είχε φέρει μια νέα τάση πολυτέλειας και έκανε μόδα πιο θηλυκή και αριστοκρατική.  Στη ανδρική ένδυση δεν υπήρξαν πολλές αλλαγές αλλά μόνο μετά τον πόλεμο τα σακάκια μάκρυναν και φάρδυναν στους ώμους.

Δεκαετία του ’50.

Μια δεκαετία εκρηκτική. Υπήρξε ανάπτυξη στην υψηλή ραπτική.
Η δεκαετία αυτή χαρακτηρίστηκε ως η εποχή βασισμένη στο Grease. Ήταν η πρώτη φορά που ο καθένας απέκτησε τη δική του μόδα. Μια εμφάνιση με στυλ που ήταν επηρεασμένη από πρότυπα του κινηματογράφου και τραγουδιστές. Τα στοιχεία που χαρακτήριζαν την εμφάνιση τους ήταν κυρίως τα δερμάτινα, όπως τα τζιν, οι κλος φούστες, καθώς και τα πλεκτά, τα κοτλέ και οι μπαλαρίνες παπούτσια για τις γυναίκες.

Παράλληλα με αυτή τη μόδα ο Christian Dior προκαλεί ξανά αίσθηση ανεβάζοντας το μήκος της φούστας στα λίγα εκατοστά κάτω από το γόνατο και συνδέοντας τη ραπτική με τα γράμματα του αλφάβητου. Έτσι γεννιέται η στενή στο πάνω μέρος και ανοιχτή κάτω, η ίσια και αυστηρή και η ανοιχτή στην πλάτη και στενή προς τα κάτω. Μετά το θάνατο του Christian Dior, παίρνει τη θέση ο Yves Saint Laurent και παρουσιάζει την τραπεζιοειδή γραμμή.  Στην ανδρική μόδα τα σακάκια και τα παλτό ήταν φαρδιά και είχαν στρογγυλεμένα πέτα τα παντελόνια ήταν άνετα στο πάνω μέρος και στένευαν προς τα κάτω.

Δεκαετία του ’60.

Στη δεκαετία του ’60 η μόδα είχε έμπνευση από την αναρχία και από διαφορετικούς τόπους. Η γυναικεία μόδα αποτελείτο από μίνι φούστας και η καθιέρωση του γυναικείου παντελονιού. Της μόδας ήταν τα ταγιέρ της Coco Channel και τα φορέματα σε στυλ πριγκίπισσας. Έκανε την εμφάνιση της η μπότα στην γυναικεία υπόδηση και των φαρδιών παπουτσιών με περίεργα τακούνια. Σχετικά με την ανδρική ενδυμασία τα παντελόνια ήταν στενά χωρίς ρεβέρ, πολλοί ακόμη φορούσαν πολύχρωμα πουκάμισα και γιλέκα με κρόσσια.

Δεκαετία του ’70.

Στο χώρο της μόδας επικρατούσε σύγχυση. Ο Ralph Lauren βρήκε καταφύγιο στο νεορομαντισμό. Ο οποίος πυροδότησε όλα τα κομμάτια του με  λούρεξ και με πάρα πολύ γκλίτερ. Εκείνη  την εποχή εμφανίζονται τα καυτά σορτς, οι πλατφόρμες που σπάνε τους αστραγάλους και τα πουκάμισα που εφαρμόζουν ακριβώς στο κορμί της κάθε γυναίκας με τους γιακάδες τους όρθιους. την εμφάνιση του έκανε το disco style που χαρακτηριζόταν από ελαστικά ρούχα, φανταχτερά χρώματα και γυαλιστερά υφάσματα. Σχετικά με την ανδρική μόδα, τα πουκάμισα είχαν σχήμα καρό ή ριγέ, τα σακάκια ήταν μεσάτα με στενούς ώμους και τα παντελόνια με στενό καβάλο και φαρδιά προς τα κάτω. Οι άνδρες πλέον άρχισαν να κρατάνε τσάντες και να φοράνε μαντίλια στο λαιμό αντί για γραβάτες.

Δεκαετία του ’80.

Στη γυναικεία μόδα επικρατούσε κάτι από pencil φούστες με ψηλή μέση ήρθαν σε αντίθεση με το rock στυλ που χαρακτηρίζεται από δερμάτινα, ολόσωμες φόρμες, τρούκς και αλυσίδες. Η ανδρική μόδα αποτελούσε το παραδοσιακό κοστούμι και κλασσικό.

Δεκαετία του ’90.

Τη δεκαετία αυτή τα πράγματα αρχίζουν να γίνονται πιο απλά.  Νέα πρόσωπα κάνουν την εμφάνιση τους. Νέοι σχεδιαστές οι περισσότεροι από τη Βρετανία. Ο John Galliano, ο Alexander McQueen και η Stella McCartney. Ο Tom Ford αναλαμβάνει τον οίκο Gucci και τον απογειώνει, ενώ οι οίκοι Prada, D&G, Blumarine καθιερώνονται στο στερέωμα της μόδας. Η Kate Moss είναι η σχεδιάστρια της δεκαετίας. Ενσωματώνεται η απλότητα, η ιδιαιτερότητα και η μοναδικότητα.

Δεκαετία του ‘00

Τα leggings έκαναν την εμφάνιση τους στην αρχή των 00s. Έχουν εδραιωθεί στην γκαρνταρόμπα μας και θα τα δούμε και τα επόμενα χρόνια με τον έναν ή τον άλλο τρόπο.  Μετά ακολούθησαν τα trucks, studs και πολύ hard rock
Τα trucks και τα studs κυριάρχησαν στα jeans, στις τσάντες, τα αξεσουάρ και στα παπούτσια. Αντικατέστησαν τα στρας και έδωσαν νέο ύφος στις εμφανίσεις. Εμφανίστηκαν τα νέον χρώματα δηλαδή τα έντονα φωσφοριζέ νέον χρώματα που θυμίζουν τα stabilo μαρκαδοράκια μας.  Τέλος την εμφάνιση τους έκαναν τα σκισμένα τζιν που είναι λες και κάποιος σε έσπασε στο ξύλο και σου έσκισε τα ρούχα, παντελόνια που ακόμη και εμείς οι ίδιοι μπορούμε να τα κάνουμε χωρίς κανένα κόστος απλά παίρνεις ένα ψαλίδι και κόβεις!

Να τι έγραψε ένα κορίτσι με μολύβι και χαρτί ..

Είναι και αυτό που ενώ όταν κάθεσαι στο σαλόνι σου χωρίς λόγο και δεν έχεις κάτι άλλο να κάνεις ενώ είναι σαββατόβραδο .

Τότε παίρνεις μολύβι και χαρτί και στη κυριολεξία αρχίζεις να γράφεις ότι έχεις στο μυαλό σου, χωρίς να βάλεις μια τελεία(.) στο κείμενο σου γιατί δεν μπορείς απλά θέλεις να γράφεις και να γράφεις και καθώς γράφεις  σου έρχονται αλλά τριακόσια πράματα στο μυαλό τα οποία θέλεις να τα γράψεις και αυτά στο χαρτί αλλά δεν ξέρεις πώς.

Μπορεί να είναι Σάββατο βράδυ αλλά εσένα σου φαίνεται ένα μελαγχολικό γιατί ενώ ξέρεις πως ο περισσότερος κόσμος διασκεδάζει με τον ένα ή τον άλλο τρόπο .. εσύ είσαι στο σπίτι φορώντας τις αγαπημένες σου ροζ πιτζάμες και τρώγοντας ότι ανθυγιεινό υπάρχει στο ντουλάπι της κουζίνας σου, παράλληλα με αυτό στο σαλόνι σου παίζει η τηλεόραση χωρίς λόγο απλά για να γίνεται κάποια φασαρία στο σπίτι για να μην νιώθεις εντελώς μόνη αν και στο καναπέ του σαλονιού σου κοιμάται ήσυχα η άσπρη σου όμορφη γάτα.  

Έχεις κάνει ποτέ τη σκέψη γιατί τέτοια μέρα , τέτοια ώρα είστε μόνη στο σπίτι και δεν ετοιμάζεσαι να βγεις έξω ή να είσαι ήδη έξω ενώ οι φίλες σου σε έχουν πάρει τηλέφωνο για να βγείτε έξω και αυτές αυτή τη στιγμή είναι για βόλτα ή για ποτό και περνάνε καλά.
ίσως ένας χωρισμός, μια αποτυχημένη σχέση, μια αμφιβολία ή ανασφάλεια που σε διακατέχει και δεν θέλεις να βγεις από το σπίτι και θες να γυρνάς μοναχή στο σπίτι με την τηλεόραση να παραμένει ανοιχτή μέχρι να σε πάρει ο ύπνος στο καναπέ σου.

Το καλύτερο που έχεις να κάνεις είναι να πάρεις ένα μολυβί και ένα χαρτί και να αρχίσεις να γράφεις αυτά που σε πληγώνουν αλλά πριν το κάνεις αυτό γράψε σε μια άλλη κόλλα το ποια πράγματα σε κάνουν ευτυχισμένη. Τότε θα καταλάβεις ότι στα αλήθεια δεν αξίζουν τα πράγματα που στεναχωρείσαι και πως τα πράγματα που σε ευχαριστούν είναι περισσότερα και αμέσως θα θες να ετοιμαστείς να βγεις και συ για ποτό.

2012 - Συνέντευξη Σοφοκλή Κασκαούνια

Καθώς έψαχνα στους φακέλους μου στον υπολογιστή έχω βρει μια συνέντευξη η οποία είναι από το 2012.

Την συνέντευξη αυτή την έχω πάρει η ίδια από τον αγαπημένο μας ηθοποιό Σοφοκλή Κασκαούνια και θέλω να τον ευχαριστήσω  για ακόμα μια φορά για την βοήθεια που έδωσε πριν 3 χρόνια στα πλαίσια δημιουργίας ενός περιοδικού στο πανεπιστήμιο Frederick όπου φοιτώ.

Έτσι αποφάσισα να την μοιραστώ μαζί σας μέσα από το προσωπικό μου blog.

Έχεις νιώσει ποτέ ότι κάτι λείπει από τη ζωή σου;

Νομίζω ναι, κατά καιρούς, νιώθεις ότι σου λυπεί και πιστεύω πως όλος ο κόσμος του λείπει κάτι. Δεν νομίζω να υπάρχει άνθρωπος που να νιώθει πως έχει τα πάντα.

Βρίσκεις χρόνο για την οικογένεια σου;

Η δουλεία μας είναι πάρα πολύ δύσκολη ιδικά όταν κάνεις τηλεόραση και θέατρο μαζί.  Αυτό απαιτεί ότι θα ξυπνήσεις το πρωί τα γυρίσματα σου και το βράδυ να έχεις τις πρόβες σου. Δεν έχω πολύ χρόνο, όμως όταν δεν έχω τον αφιερώνω σπίτι μαζί με την οικογένεια μου.

Τα παιδιά σου δεν παραπονιόνται για αυτό;

Πάντα, όλα τα παιδία παραπονιούνται πως οι γονείς τους λείπουν από το σπίτι, όσες ώρες και χρόνος υπάρχει ελεύθερος για τα παιδία πρέπει να είσαι ουσιαστικά μαζί τους, πρέπει να αφιερώνεσαι με τα παιδιά.

Το 2004 αναδέχθηκες ο ηθοποιός της χρονιάς από το περιοδικό ΜΑΝ αυτό επηρέασε τη μέχρι σήμερα καριέρα σου;

Όχι, ήταν ένας τίτλος που με ευχαρίστησε αφάνταστα.  Ένας τίτλος δεν μπορεί να επηρεάσει αν σκεφτεί κανείς ότι είναι ένας τροχός και γυρίζει, ποτέ είσαι πάνω και πότε είσαι κάτω.  Μόνο αρνητικά μπορεί να σε επηρεάσει και μετά μπορείς να χάσεις και το παιχνίδι.

Κατάφερες όσα ονειρευόσουν στη ζωή σου;

Ναι έχω καταφέρει αρκετά, αλλά το όνειρο σε κάθε άνθρωπο πρέπει να υπάρχει, χωρίς όνειρα δεν μπορείς να προχωρήσεις, δεν σταματάς να ονειρεύεσαι, δεν τελειώνουν τα όνειρα του ανθρώπου.

Σε είδαμε να συνεργάζεσαι μαζί με το γιο σου στο «Φόντο κόκκινο», πως ήταν μια τέτοια συνεργασία;

Είναι όμορφη εμπειρία, δεν θα ακολουθήσει το επάγγελμα του ηθοποιού αλλά κάτι σχετικό, ίσως πίσω από τις κάμερες!

Ένιωθες ωραία που είχες την οικογένεια σου και τη δουλεία σου στο ίδιο μέρος;

Ένιωθα ευτυχισμένος και εκείνος το ίδιο, μας έφερε πιο κοντά και ανακάλυψε τι είναι η πραγματική δουλεία και τα ωράρια τις δουλείας μου και για αυτό δεν απαιτεί πράγματα. Όσες ώρες ήμασταν μαζί στο γύρισμά ήρθαμε πιο κοντά και άρχισε να με καταλαβαίνει περισσότερο.

Υπήρχαν εντάσεις μεταξύ σας;

Δεν υπήρξαν καθόλου, ποτέ δεν συνάντησα ποτέ ακραίες εντάσεις, αλλά υπάρχουν μουρμουρητά. Δεν έφτασα πότε στο σημείο να πω «αρκετά, φτάνει».

Ποιος από τους ρόλους που έχεις κάνει είναι ακόμα στη ψυχή σου;

Οι ρόλοι μου είναι όλοι στη ψυχή μου, τους αγάπησα όλους και τους ερωτεύτηκα όλους. Δεν μπορώ να πω για κάποιο συγκεκριμένο γιατί θα αδικήσω κάποιον άλλο, όπως το «Παραπέντε» που ήταν ο ρόλος που ξεκίνησα ας πούμε, μετά ο ρόλος στο «Βουράτε γείτονοι» που με καθιέρωσε, μετά η «Βασιλική» και του «Φόντο» που μου άλλαξε τον χαρακτήρα και έδειξα ότι μπορούμε να κάνουμε και άλλα πράγματα.  Κάθε ρόλος έχει την δική του αξία και το δικό του ξεκίνημα.

Είχες μετανιώσει ποτέ για κάποιο ρόλο σου;

Πότε δεν έχω μετανιώσει για κάποιο ρόλο και γενικά δεν έχω μετανιώσει για όσα έχω κάνει στη ζωή μου.

Ένιωσες ποτέ να αδίκησε;

Δεν μπορώ να το πω αυτό, γιατί ήμουν από τους τυχερούς ανθρώπους που ξεκίνησα από μια σειρά που ήταν στα ψηλά και συνέχισα με σειρές που ήταν πάλι στα ψηλά.

Κάθισες ποτέ στο καναπέ του σπιτιού σου και να βάλεις στο DVD παλιές σου δουλειές και να τις δεις; Πως ήταν αυτό το συναίσθημα που ένιωσες;

Ναι το έχω κάνει πολλές φορές γιατί τον καιρό που γίνονται δεν βρίσκεις χρόνο να τις δεις, ενώ όταν περάσει λίγος χρόνος το απολαμβάνεις, πολλές φορές χωρίς να το θέλω κάνω κριτική του εαυτού μου, άλλες φορές το απολαμβάνω και νιώθω είναι κάποιος άλλος.

Ξέρουμε ότι είσαι ένας άνθρωπος που έχει και πολλές επιχειρήσεις πως μπορείς και τα συνδυάζεις όλα;

Νομίζεις ότι μπορώ και τα καταφέρνω σε όλα;( μου ρίχνει ένα χαμόγελο μαζί με γέλιο).  Προσπαθώ να είμαι τυπικός στις ώρες μου. Μόνο με πρόγραμμα μπορώ να τα καταφέρω.

Είπες ποτέ τέρμα με τέτοιο πιεσμένο πρόγραμμα;

Όχι ποτέ, απλά θα πω θέλω δύο μέρες να πάω κάπου που να είμαι μόνος.

Πως ένιωσες τη πρώτη φορά που είδες τον εαυτό σου στο γυαλί της τηλεόρασης;

Ένιωσα πολλά χαρούμενος γιατί έκανα αυτό που ήθελα πάντα να κάνω και είναι πολύ ωραίο συναίσθημα να βλέπεις τα όνειρα σου να γίνονται πραγματικότητα.

Έχεις τελειώσει κάποια σχολή;

Δραματική σχολή όχι, αλλά σπούδασα μάγειρας και ζαχαροπλαστική! Στο θέατρο και στη τηλεόραση δουλεύω 16 χρόνια επαγγελματικά και παλιότερα δούλευα ερασιτεχνικά και θέατρο κάνω από 11 χρονών.

Πως είναι να περνάς στο δρόμο και να ακούς να ψιθυρίζουν το όνομα σου;

Στην αρχή είναι λίγο περίεργο αλλά μετά δεν σου φαίνετε περίεργο. Είναι μέρος της δουλείας σου, αν δεν το δεχτείς σημαίνει δεν πρέπει να κάνεις αυτή τη δουλεία.

Σε ενοχλεί να σε αποκαλούν με το όνομα από κάποιο ρόλο;

Ειλικρινά καθόλου, υπάρχουν συνάδελφοι που τους ενοχλεί αλλά εμένα όχι, αυτή είναι η δουλεία μου.

Χρησιμοποίησες την επωνυμία σου για να αποφύγεις πρόστιμα;

Πολλές φορές, όταν με σταματούν, ότι έχει να κάνει με πληρωμή.

Απιστία για σένα τι είναι, θα συγχωρούσες ποτέ μια απιστία;

Είναι απιστία, κανείς απιστία  στο σύντροφο σου.  Είναι η εβδόμη εντολή «ου μη χέυσεις» Εξαρτάται από τον άνθρωπο που έχεις κοντά σου.

Εσύ θα έκανες ποτέ απιστία;

Δεν έχει άντρα που δεν θα έχει απιστήσει όταν είναι σε σχέση ακόμη και γυναίκες.  Αν βρεθεί άντρας που να σου πει δεν έχει απιστήσει ποτέ τότε σημαίνει πως σου λέει ψέματα.

Τι ήταν το πιο ακραίο πράγμα που έκανες όταν ερωτεύτηκες;

Την ζήτησα σε γάμο και την παντρεύτηκα.